ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ » ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ



Τα late effects των lockdowns "στραβώνουν" την πλάτη των παιδιών | LIFO- Ιούνιος 2021

Τα late effects των lockdowns στραβώνουν την πλάτη των παιδιών  | LIFO- Ιούνιος  2021

Μία από τις συνέπειες της πανδημίας ήταν η πολύμηνη τηλεκπαίδευση, που για τους φοιτητές συνεχίζεται επ’ αόριστον και έχει αλλάξει δραματικά την καθημερινότητά μας. Οι αλλαγές αυτές προκάλεσαν στρεβλώσεις που πρόλαβαν να εγκατασταθούν στο σώμα, καθώς τα περιοριστικά μέτρα και το πάγωμα πολλών αθλητικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων δεν κράτησε μια εβδομάδα αλλά πέντε μήνες. Ό,τι κρατά πάνω από δύο μήνες γίνεται συνήθεια και μια ελληνική μελέτη αποτυπώνει τα αποτελέσματα των lockdowns στο μυοσκελετικό σύστημα, ακολουθώντας προγνωστικά μοντέλα που χρησιμοποιούν οι καθηγητές Περιβαλλοντικής Μηχανικής Δημοσθένης Σαρηγιάννης, και Αναλυτικής Χημείας Νίκος Θωμαΐδης.

Έτσι, λοιπόν, όπως ο κ. Σαρηγιάννης τοποθετεί τις συγκεντρώσεις του ιικού φορτίου του κορωνοϊού στα λύματα σε αλγόριθμους για να προβλέψει την εξέλιξη της επιδημιολογικής καμπύλης, κατά τον ίδιο τρόπο ο επικεφαλής της έρευνας, φυσικοθεραπευτής και ειδικευμένος στην  ολιστική τεχνική Τάσος Τερζόπουλος χρησιμοποιεί παραμέτρους που δείχνουν την μεταβολή στον τρόπο ζωής, για να προβλέψει πόσο θα επηρεαστεί το μυοσκελετικό σύστημα τα προσεχή χρόνια και τι προβλήματα θα αντιμετωπίσουμε μακροπρόθεσμα. Όπως εξηγεί : «Οι αλλαγές που επιβλήθηκαν εξ’ ανάγκης, για την πρόληψη της διασποράς της Covid, μένουν στην αφάνεια, καθώς όλη η προσπάθεια επικεντρώνεται στην πρόοδο των εμβολιασμών και τη στήριξη του συστήματος υγείας. Ωστόσο, μακροπρόθεσμα θα αποτελέσουν τις παράπλευρες απώλειες στην υγεία του μυοσκελετικού συστήματος, ιδιαίτερα των παιδιών, που θα πληρώσουν το τίμημα του περιορισμού της κίνησης ως ενήλικες τα προσεχή χρόνια». Εξηγώντας πως προκύπτει το αποτέλεσμα, θυμίζει πως η ζωή μας είναι συνδεδεμένη με τα μαθηματικά. Ακόμη και η ποιότητα της υγείας μας ορίζεται από εξισώσεις, όπως ορίζονται τα προγνωστικά μοντέλα για την πορεία της Covid. Εν προκειμένω, η εξίσωση της μυοσκελετικής υγείας περιλαμβάνει τρεις παράγοντες των οποίων η ισορροπία, όσον αφορά τον παιδικό πληθυσμό, σε μεγάλο βαθμό έχει διαταραχθεί: τις ώρες που το παιδί κινείται-παίζει, τις ώρες που κάθεται και τις ώρες που κάνει αθλητικές δραστηριότητες. Αν φ είναι ο πρώτος παράγοντας, χ ο δεύτερος και ψ ο τρίτος, είναι προφανές ότι η εξίσωση έχει διαταραχθεί. Γιατί με τον περιορισμό της κυκλοφορίας και το κλείσιμο των σχολείων συνέβησαν οι εξής μεταβολές; Ο παράγοντας φ (κίνηση-παιχνίδι) μειώθηκε κατά 50%, ο παράγοντας χ (οι ώρες που κάθεται) διπλασιάστηκε ή 3πλασιάστηκε και ο παράγοντας ψ (ο αθλητισμός) μηδενίστηκε. Το αποτέλεσμα της εξίσωσης, λοιπόν, έχει αλλάξει. Αν στον αλγόριθμο προσθέσουμε το γεγονός ότι η σπονδυλική στήλη έχει μνήμη, οπότε διατηρεί αυτή την αλλαγή, δηλαδή αναπαράγει την εσφαλμένη εξίσωση (που ισοδυναμεί με μια παθολογική στάση σώματος) στην ενήλικη ζωή πια, προκύπτει ότι η αύξηση της καθιστικής ζωής (τηλε-εκπαίδευση και ψηφιακή ψυχαγωγία) θα είναι καθοριστική για το πόσο γρήγορα τα παιδιά θα εμφανίσουν μυοσκελετικές παθήσεις ως ενήλικες.

Ο αλγόριθμος δείχνει πως τα παιδιά που είναι σήμερα 8-15 ετών θα εμφανίσουν εκφυλιστικά προβλήματα της σπονδυλικής στήλης, που σήμερα εμφανίζουν ενήλικες 40-45 ετών, μια εικοσαετία νωρίτερα, δηλαδή στις ηλικίες 20-25 ετών. Συνεπώς το τίμημα θα είναι βαρύ και για την ποιότητα της υγείας του πληθυσμού αλλά και για την οικονομία μιας χώρας, αν υπολογιστεί ότι η πρώτη και πιο συχνή αιτία που παίρνει κάποιος αναρρωτική άδεια είναι τα μυοσκελετικά προβλήματα, ιδιαίτερα της οσφυϊκής μοίρας, δηλαδή οσφυαλγία, οι δισκοκήλες και η ισχιαλγία. Στις ΗΠΑ έχει υπολογιστεί ότι οι μυοσκελετικές παθήσεις αποτελούν μεγάλο βαρίδι για το σύστημα υγείας, που κοστίζει στην οικονομία κάποια δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο.

 

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΝΑ… ΙΣΙΩΣΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΕΣ

Για να αναστρέψουμε τις βλαβερές επιπτώσεις των lockdowns , στο μυοσκελετικό σύστημα, ο ειδικός μας προτρέπει να διατηρήσουμε τους παράγοντες που επηρεάζουν τη σπονδυλική στήλη σταθερούς. Αυτό μεταφράζεται στο να κάνουμε μικρά, αλλά σημαντικά πράγματα που, όταν γίνουν τρόπος ζωής, θα έχουν ευεργετική επίδραση στο μυοσκελετικό σύστημα. Να τι μπορείτε να κάνετε ως γονείς:  μάθετε τα παιδιά  να σηκώνονται από την καρέκλα, όπως όταν είναι στο σχολείο. Πρέπει να κρατάνε τη ροή του σχολείου κινητικά αλλά και νοητικά. Κάντε έναν περίπατο μαζί τους το πρωί ή μετά το πέρας των μαθημάτων, διάρκειας 20-30 λεπτών, ακόμα και 10-15, αν δεν υπάρχει χρόνος για το μισάωρο. Μετά τον περίπατο, κάντε 5-10 λεπτά ασκήσεις και διατάσεις. Απλά πράγματα που όλοι γνωρίζουν, χωρίς να χρειάζεται να είναι γυμναστές. Κάντε τουλάχιστον 1-2 φορές την εβδομάδα κάποια δραστηριότητα όλη η οικογένεια μαζί, π.χ. ποδήλατο, ποδόσφαιρο σε κάποια πλατεία-αλάνα, πεζοπορία.