“Ελεύθερος Τύπος”, 13/06/2008
Άλλο να το βλέπεις και άλλο να το κάνεις
Το ποδόσφαιρο ως γυμναστική είναι η καλύτερη καρδιοαναπνευστική άσκηση, όμως η παρακολούθηση των αγώνων από τον καναπέ θεωρείται δοκιμασία για τον οργανισμό.
Αρχίζει –πάλι- το ματς, άδειασαν οι δρόμοι, κατά το λαϊκό άσμα, και σύσσωμος ο ανδρικός πληθυσμός ξαναπαίρνει θέση στον καναπέ για να παρακολουθήσει τα κατορθώματα της στρογγυλής θεάς. Το καλύτερο βέβαια για τους λάτρεις του ποδοσφαίρου είναι να μιμηθούν τα αγαπημένα τους ινδάλματα, να βάλουν οι ίδιοι τη μπάλα στη σέντρα και να επιδοθούν σε φιλικούς αγώνες σε αλάνες ή γήπεδα, αφού το ποδόσφαιρο είναι το ευεργετικότερο για τον οργανισμό από όλα τα ομαδικά αθλήματα.
«Το ποδόσφαιρο ακόμα και στους αρχάριους βελτιώνει την καρδιοαναπνευστική λειτουργία και ενεργοποιεί τους μυς όλου του σώματος, συμβάλλοντας στη λειτουργική τους ενδυνάμωση, καθώς οι μυϊκές ομάδες δυναμώνουν μέσα από κίνηση και όχι από στατική γυμναστική, όπως γίνεται στο γυμναστήριο. Παράλληλα, αυξάνει σημαντικά την ελαστικότητα των μυών που αδυνατίζουν εξαιτίας της καθιστικής ζωής, με αποτέλεσμα να γίνονται πιο ευαίσθητοι στις κακώσεις», εξηγεί ο Αναστάσιος Τερζόπουλος, φυσικοθεραπευτής και πρόεδρος του Περιφερικού Τμήματος Φυσικοθεραπευτών Δωδεκανήσου.
«Σε σύγκριση με άλλα ομαδικά αθλήματα, όπως το μπάσκετ και το βόλεϊ, που στηρίζονται στην εκρηκτικότητα, το ποδόσφαιρο υπερτερεί σημαντικά, καθώς έχει σαφώς πιο αερόβιο χαρακτήρα και γι’ αυτό άλλωστε θεωρείται ιδανική άσκηση για την καρδιά και το σώμα. Τέλος, ενισχύει το ομαδικό πνεύμα, κάτι που δεν συμβαίνει με τα μοναχικά σπορ, όπως το περπάτημα, το jogging και η κολύμβηση, με αποτέλεσμα να αποτελεί το καταλληλότερο κίνητρο για γυμναστική, ακόμα και για ανθρώπους που δεν φημίζονται για το αθλητικό τους life style».
Επειδή, ωστόσο, οι «αρχάριοι» κινδυνεύουν πάντοτε περισσότερο από τους «προχωρημένους» και επειδή οι πιθανότητες τραυματισμού αυξάνονται εξαιτίας της ακαταλληλότητας του χώρου και του εξοπλισμού, ο ειδικός παραθέτει μερικές χρήσιμες συμβουλές για να μην υπάρξουν δυσάρεστα ατυχήματα στο τερέν.
«Προμηθευτείτε τον κατάλληλο εξοπλισμό, όπως τα σωστά αθλητικά υποδήματα, που αποτελούν καθοριστικό παράγοντα για να κινηθείτε με άνεση και καλή ισορροπία στον αγωνιστικό χώρο. Επίσης, φόρμα ή σορτς, και προληπτικά θερμαντική και ψυκτική αλοιφή ή άλλο ψυκτικό προϊόν – κατά προτίμηση επίθεμα ή πάγο και όχι σπρέι γιατί με τη συχνή χρήση προκαλείται τοξική δράση στο δέρμα. Τη θερμαντική αλοιφή θα τη χρειαστείτε μόνο προληπτικά, για να την απλώσετε κατά την προθέρμανση στα ευαισθητοποιημένα σημεία, όπως το γαστροκνήμιο, ο τετρακέφαλος και οι ραχιαίοι μύες της μέσης. Αντίθετα, την ψυκτική θα τη χρησιμοποιήσετε σε περίπτωση τραυματισμού», λέει ο φυσικοθεραπευτής.
Για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος κακώσεων πρέπει οπωσδήποτε να προηγηθεί μια ολιγόλεπτη προθέρμανση –από πέντε έως δέκα λεπτά- που περιλαμβάνει τρέξιμο, ώστε να ανεβάσει η καρδιά παλμούς και διατάσεις, μαζί με stretching για όλο το σώμα. Οι αρχάριοι καλό είναι να ξεκινήσουν το παιχνίδι χαλαρά και να μην υπερβούν το 15λεπτο σε κάθε ημίχρονο γιατί με την κόπωση αυξάνονται οι πιθανότητες τραυματισμού. Επίσης, είναι σημαντικό συμπαίκτες και αντίπαλοι να βρίσκονται στο ίδιο περίπου επίπεδο, γιατί τα αγύμναστα άτομα κινδυνεύουν περισσότερο να χτυπήσουν όταν παίζουν με τα πιο «προχωρημένα».
Επειδή όμως ακόμα και ένα φιλικό παιχνίδι κρύβει πολλές παγίδες, ο ειδικός εξηγεί πότε κινδυνεύουν να τραυματιστούν οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές: «Αποφύγετε τις απότομες στροφές του σώματος, τα πατήματα στο ένα πόδι, τα σκληρά μαρκαρίσματα και τις περιστροφές της μέσης, ειδικά όταν τα πόδια είναι καθηλωμένα στο έδαφος. Στην τελευταία περίπτωση αυξάνεται ο κίνδυνος για λουμπάγκο, ενώ οι υπόλοιπες κακώσεις περιλαμβάνουν τραυματισμούς στο γόνατο (μηνίσκος, ρήξη χιαστών), θλάσεις στη γάμπα και τον αστράγαλο, κατάγματα της ποδοκνημικής περιοχής και ρήξη συνδέσμων».
Εξίσου σαφείς είναι και οι συμβουλές για το πότε επιβάλλεται να διακοπεί το ματς, λόγω ανωτέρας βίας.
Οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές πρέπει να σταματήσουν αν παρουσιαστεί έντονος πόνος σε σημείο που δέχτηκε πίεση ή λάκτισμα από τον αντίπαλο παίκτη. Αν η ενόχληση δεν υποχωρήσει σε λίγα λεπτά ή αν εμφανιστεί και πρήξιμο, πρέπει να χρησιμοποιηθεί άμεσα ψυκτικό υλικό στην τραυματισμένη περιοχή.
Το ίδιο πρέπει να γίνει και σε περίπτωση που ο παίκτης «ακούσει» τριγμό σε άρθρωση κατά το μαρκάρισμα του αντιπάλου ή σε μια απότομη κίνηση.
Το ποδόσφαιρο ως γυμναστική είναι η καλύτερη καρδιοαναπνευστική άσκηση, όμως η παρακολούθηση των αγώνων από τον καναπέ θεωρείται δοκιμασία για τον οργανισμό.
Αρχίζει –πάλι- το ματς, άδειασαν οι δρόμοι, κατά το λαϊκό άσμα, και σύσσωμος ο ανδρικός πληθυσμός ξαναπαίρνει θέση στον καναπέ για να παρακολουθήσει τα κατορθώματα της στρογγυλής θεάς. Το καλύτερο βέβαια για τους λάτρεις του ποδοσφαίρου είναι να μιμηθούν τα αγαπημένα τους ινδάλματα, να βάλουν οι ίδιοι τη μπάλα στη σέντρα και να επιδοθούν σε φιλικούς αγώνες σε αλάνες ή γήπεδα, αφού το ποδόσφαιρο είναι το ευεργετικότερο για τον οργανισμό από όλα τα ομαδικά αθλήματα.
«Το ποδόσφαιρο ακόμα και στους αρχάριους βελτιώνει την καρδιοαναπνευστική λειτουργία και ενεργοποιεί τους μυς όλου του σώματος, συμβάλλοντας στη λειτουργική τους ενδυνάμωση, καθώς οι μυϊκές ομάδες δυναμώνουν μέσα από κίνηση και όχι από στατική γυμναστική, όπως γίνεται στο γυμναστήριο. Παράλληλα, αυξάνει σημαντικά την ελαστικότητα των μυών που αδυνατίζουν εξαιτίας της καθιστικής ζωής, με αποτέλεσμα να γίνονται πιο ευαίσθητοι στις κακώσεις», εξηγεί ο Αναστάσιος Τερζόπουλος, φυσικοθεραπευτής και πρόεδρος του Περιφερικού Τμήματος Φυσικοθεραπευτών Δωδεκανήσου.
«Σε σύγκριση με άλλα ομαδικά αθλήματα, όπως το μπάσκετ και το βόλεϊ, που στηρίζονται στην εκρηκτικότητα, το ποδόσφαιρο υπερτερεί σημαντικά, καθώς έχει σαφώς πιο αερόβιο χαρακτήρα και γι’ αυτό άλλωστε θεωρείται ιδανική άσκηση για την καρδιά και το σώμα. Τέλος, ενισχύει το ομαδικό πνεύμα, κάτι που δεν συμβαίνει με τα μοναχικά σπορ, όπως το περπάτημα, το jogging και η κολύμβηση, με αποτέλεσμα να αποτελεί το καταλληλότερο κίνητρο για γυμναστική, ακόμα και για ανθρώπους που δεν φημίζονται για το αθλητικό τους life style».
Επειδή, ωστόσο, οι «αρχάριοι» κινδυνεύουν πάντοτε περισσότερο από τους «προχωρημένους» και επειδή οι πιθανότητες τραυματισμού αυξάνονται εξαιτίας της ακαταλληλότητας του χώρου και του εξοπλισμού, ο ειδικός παραθέτει μερικές χρήσιμες συμβουλές για να μην υπάρξουν δυσάρεστα ατυχήματα στο τερέν.
«Προμηθευτείτε τον κατάλληλο εξοπλισμό, όπως τα σωστά αθλητικά υποδήματα, που αποτελούν καθοριστικό παράγοντα για να κινηθείτε με άνεση και καλή ισορροπία στον αγωνιστικό χώρο. Επίσης, φόρμα ή σορτς, και προληπτικά θερμαντική και ψυκτική αλοιφή ή άλλο ψυκτικό προϊόν – κατά προτίμηση επίθεμα ή πάγο και όχι σπρέι γιατί με τη συχνή χρήση προκαλείται τοξική δράση στο δέρμα. Τη θερμαντική αλοιφή θα τη χρειαστείτε μόνο προληπτικά, για να την απλώσετε κατά την προθέρμανση στα ευαισθητοποιημένα σημεία, όπως το γαστροκνήμιο, ο τετρακέφαλος και οι ραχιαίοι μύες της μέσης. Αντίθετα, την ψυκτική θα τη χρησιμοποιήσετε σε περίπτωση τραυματισμού», λέει ο φυσικοθεραπευτής.
Για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος κακώσεων πρέπει οπωσδήποτε να προηγηθεί μια ολιγόλεπτη προθέρμανση –από πέντε έως δέκα λεπτά- που περιλαμβάνει τρέξιμο, ώστε να ανεβάσει η καρδιά παλμούς και διατάσεις, μαζί με stretching για όλο το σώμα. Οι αρχάριοι καλό είναι να ξεκινήσουν το παιχνίδι χαλαρά και να μην υπερβούν το 15λεπτο σε κάθε ημίχρονο γιατί με την κόπωση αυξάνονται οι πιθανότητες τραυματισμού. Επίσης, είναι σημαντικό συμπαίκτες και αντίπαλοι να βρίσκονται στο ίδιο περίπου επίπεδο, γιατί τα αγύμναστα άτομα κινδυνεύουν περισσότερο να χτυπήσουν όταν παίζουν με τα πιο «προχωρημένα».
Επειδή όμως ακόμα και ένα φιλικό παιχνίδι κρύβει πολλές παγίδες, ο ειδικός εξηγεί πότε κινδυνεύουν να τραυματιστούν οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές: «Αποφύγετε τις απότομες στροφές του σώματος, τα πατήματα στο ένα πόδι, τα σκληρά μαρκαρίσματα και τις περιστροφές της μέσης, ειδικά όταν τα πόδια είναι καθηλωμένα στο έδαφος. Στην τελευταία περίπτωση αυξάνεται ο κίνδυνος για λουμπάγκο, ενώ οι υπόλοιπες κακώσεις περιλαμβάνουν τραυματισμούς στο γόνατο (μηνίσκος, ρήξη χιαστών), θλάσεις στη γάμπα και τον αστράγαλο, κατάγματα της ποδοκνημικής περιοχής και ρήξη συνδέσμων».
Εξίσου σαφείς είναι και οι συμβουλές για το πότε επιβάλλεται να διακοπεί το ματς, λόγω ανωτέρας βίας.
Οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές πρέπει να σταματήσουν αν παρουσιαστεί έντονος πόνος σε σημείο που δέχτηκε πίεση ή λάκτισμα από τον αντίπαλο παίκτη. Αν η ενόχληση δεν υποχωρήσει σε λίγα λεπτά ή αν εμφανιστεί και πρήξιμο, πρέπει να χρησιμοποιηθεί άμεσα ψυκτικό υλικό στην τραυματισμένη περιοχή.
Το ίδιο πρέπει να γίνει και σε περίπτωση που ο παίκτης «ακούσει» τριγμό σε άρθρωση κατά το μαρκάρισμα του αντιπάλου ή σε μια απότομη κίνηση.
